Helena Englert biadoli o trudach zawodu aktorki. Ciężkie życie córki Beaty Ścibakówny

Córka Jana Englerta i Beaty Ścibakówny - Helena Englert, jest w pewien sposób ewenementem na skalę polskiego show biznesu. W branży nie brakuje dzieciaków, którzy zawdzięczają rozpoznawalność utytułowanym rodzicom, ale niewielu robi to z takim brakiem wyczucia, jak właśnie Helenka.

Młoda Englertówna właśnie udzieliła wywiadu Katarzynie Burzyńskiej dla magazynu Wprost. Już po pierwszych kilku wersach uświadamiamy sobie, że Helena po raz kolejny opowie wszystkim o swojej wyjątkowości oraz tym, jaką to kontrowersyjną postacią nie jest. Coś niesamowitego.

Podobno mam w energii coś bardzo dystansującego, co jest dla mnie zupełnie niezrozumiałe. Podobno też zdarza się, że zabijam wzrokiem, chociaż wcale nie staram się tego robić. Mam też bardzo specyficzne poczucie estetyki, w związku z czym czasem spotykam się z dystansem od kostiumografek czy charakteryzatorek. Jestem też wysokoenergetyczna, mam ADHD, więc niektórym trudno się ze mną dogadać i to też jest ok. To wspaniałe, że jesteśmy różnorodni. A odbiór branżowy, czy w tzw. show biznesie? Nie wiem, rzadko bywam i raczej się tym nie zajmuję, wolę iść pobiegać - zapewnia Englert, która przy pierwszej lepszej okazji wbija na ścianki w odstrzelonych stylizacjach.

Pytacie, po co jej to obnoszenie się przed obiektywami aparatów? Helena przybywa z odpowiedzią. Otóż dziewczyna chce wynieść poziom młodego polskiego aktorstwa na "poziom europejski" i ożywić nieco stołeczne eventy. Powołała się tu na przykład Zendayi, która promując kolejne projekty ze swoim udziałem zwykła wybierać stylizacje związane z tematyką filmu. Wygląda na to, że Helena jest przekonana, że wprowadza na salony nową jakość.

Oczywiście nie porównuję się do niej, ale uważam, że na polskim rynku tego brak. I na mój własny, nieudolny i mikrobudżetowy sposób próbuję coś takiego wdrożyć. (...) Fajnie byłoby móc być choćby małym ogniwem w odmłodzeniu i wyluzowaniu tej branży. Spójrzmy, jak wygląda nasza rapowa scena muzyczna – nowocześnie, modowo i na maksa europejsko. Dlaczego w środowisku aktorskim tak nie jest? - czytamy.

Oczywiście zostaliśmy też uraczeni kilkoma błyskotliwymi przemyśleniami na temat blasków i cieni profesji aktorskiej. Okazuje się, że nawet z rozpoznawalnym nazwiskiem biedna Helenka wcale nie ma tak łatwo.

Mój zawód to zawód wolny, artystyczny, jesteśmy zatrudniani na umowę o dzieło, jak ktoś ma etat w teatrze, to super – ja nie mam, w związku z tym czasami praca jest, czasem jej nie ma, czasem pieniądze są, czasem ich nie ma. Samoocena bardzo skacze, stan konta bardzo skacze, poczucie własnej wartości również. Uczę się żyć w takim limbo, ale to nie daje stabilności ani poczucia bezpieczeństwa. Przyzwyczajam się do tego, że to nigdy nie będzie constans. Ja tej pracy nie mam jakoś dużo, ale nie narzekam.

Co ciekawe, jednocześnie młoda aktorka zaznacza, że zawsze na planie stara się być najsłodszą osobą z ekipy. Okazuje się, że zdaje sobie sprawę, że wraz z nazwiskiem "Englert" idzie pewnego rodzaju tradycja, którą trzeba podtrzymać. Ten jeden fragment wywiadu wybrzmiał akurat najbardziej "po ludzku".

Bardzo się boję, że ktoś powie, że trudno się ze mną pracuje albo że jestem zbyt wymagająca czy roszczeniowa. Z doświadczenia wiem, że młode osoby, które stawiają granice, miewają takie opinie, a mnie dużo łatwiej na taką zarobić, ze względu na to, że dzierżę nazwisko, jakie dzierżę i ono nie należy tylko do mnie, jest pewnego rodzaju towarem pożyczonym, w związku z czym mam poczucie, że muszę pilnować się bardziej niż inni. Na pytanie, czy się chwalę czy się żalę, odpowiadam: ani jedno ani drugie, tak po prostu jest.

O tym, jak bardzo poważnie Englert podchodzi do swojej profesji, dowiadujemy się już w kolejnych akapitach. Przy okazji wywiadu aktorka postanowiła wypromować swój nadchodzący projekt - Algorytm miłości - czyli parodię plażowych programów pokroju Love Island. Można by pomyśleć, że sercu Heleny bliska jest metoda Stanisławskiego. Dziewczyna tak bardzo wczuła się w rolę opalonej dziuni, że aż rozważała ostrzyknięcie ust. Ruszyła też na siłownię, gdyż stwierdziła, że jej postać potrzebuje mieć "dużą d*pę". Niestety z planów wyszły nici.

Tak to prawda, był pomysł, żeby zrobić usta, Dagmara bardzo się o to prosiła, ale lekarz powiedział mi, że rozpuszczalne wypełniacze wcale nie są rozpuszczalne i że jak się dobrze to zrobi, to po roku może zejdzie.

Doceniacie poświęcenie nadziei polskiego filmu?

Powiedz nam, co o tym myślisz i zostaw komentarz. Szanujemy każde zdanie i zachęcamy do dyskusji. Pamiętaj tylko, żeby nikogo nie obrażać!

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź ShowNews.pl codziennie. Obserwuj ShowNews.pl

Polub ShowNews.pl na Facebooku i bądź na bieżąco z najnowszymi plotkami ze świata show-biznesu!